Antía Cal Vázquez naceu o 18 de abril de 1923 na Habana, Cuba. Filla dunha familia de emigrantes orixinaría de Lugo, volve a Galicia con nove anos e, en 1941 empeza os seus estudos universitarios na Universidade de Santiago de Compostela. Aínda que xa sentía devoción pola profesión docente desde un inicio, este interese faise maior tras a unha viaxe a Xenebra que lle permitiu entrar en contacto coa metodoloxía de Pestalozzi, onde coñeceu a un catedrático que lle abriu os ollos sobre a importancia da educación infantil e púxoa en contacto cunha experta en educación da que tomou a idea da importancia da educación en inglés. Así, grazas a estas influenzas, en setembro de 1961 abriu o colexio Rosalía de Castro (medio de difusión progresista das novas tendencias pedagóxicas) no que se impartía unha educación laica, mixta, igualitaria e aberta. Esta escola tamén se caracteriza polo ensino en inglés e galego e a escolarización dos nenos e nenas na educación infantil. A maioría do ex-alumando do centro aseguran que este era un centro de ambiente familiar onde se lles ensinaba a pensar e a ter espírito crítico. Ademais, tamén fomentaba a creatividade, o amor pola natureza e o traballo en equipo.
Esta longa carreira deulle a oportunidade de escribir diversas obras enmarcadas dentro do eido educativo, como O libro dos nenos, O arte e as súa historia... Toda esta labor cultural foi galardoada en numerosas ocasións con diferentes premios, como o premio Trasalba (2012) ou o recente premio Otero Pedrayo (2018).
Despois de case trinta anos adicada a profesión docente, retirouse en 1988 deixando una pegada de importante repercusión no ámbito educativo.
Comentarios
Publicar un comentario